قاصدک شمس توس
کاش می شد
سبکبار و خوش و خرم به سوی آسمان پرواز می کردم درِ این آسمان را سوی جانان با تبسم باز می کردم کناری می نشستم من، اذانی می سرودم سراپای وجودِ عاشقم را چشم، برای دیدن این راز می کردم آنگاه: ز شوق دیدن جانان به دل آواز کرده کوک جان را ساز می کردم برای بار اول من خوشی را در جهان آغاز می کردم
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ به وبلاگ ما خوش آمدید آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان |